Valentine jr

Vanochtend bracht ik Frederique naar school en was getuige hoe zij haar eerste Valentijnskaart kreeg van klasgenoot Lars. Ik dacht dat ik erin bleef (van de ontroering), maar F bleef rustig, gaf het kaartje aan mij en nam plaats op haar stoeltje. Aaahhhhhhhhhhh. Plaatsvervangende excitement.
Het jongetje in kwestie voelde zich enorm trots, had in z'n kielzog opgewonden klasgenoten en vertelde me dat hij het helemaal zelf geschreven had. Wat een stoere vent!

Meteen dacht ik aan wat F in het weekend had geroepen: ik wil een raketmuts (?) maken voor Lars voor Valenstijnsdag, hij vind raketten zo mooi! Oh wat een gemiste kans, natuurlijk nog idyllischer als F meteen iets in retour had kunnen geven....

Ik denk dat we gewoon die ouders moeten bellen en de hele zaak moeten beklinken. Ligt het lekker vast en kunnen we al gaan sparen voor de bruiloft......