Vandaag even een korte situatieflits. Ik moest vanochtend bij de Belastingdienst zijn om een brief aan te leveren. Na een gevecht met de navi (keer om, ga terug, geen doorgaande weg), loodste ik op eigen gevoel de auto door een bouwput met kuilen en gaten. Het bord negerend waar op stond ' alleen toegang voor bouwpersoneel ', draaide ik een professorisch parkeerterrein op om daar de auto neer te zetten. Op de gok want ergens op een dwarsdoorsnede zou hemelsbreed de achteringang van het kantoor moeten zijn..right. Ik kon geen plek vinden dus reed stapvoets door tot een bord "ingang belastingdienst" en draaide de auto de hoek om. Kom ik op een soort plein uit met een ruimte voor een gigantische fontein die er (nog) niet (meer) stond, Ik zet 'm stil en kijk links uit op een bord "verboden te parkeren". Ok, ander plan. Ik rij naar achter om vervolgens met een keiharde klap een pilaar te raken. Ik stap vloekend uit om de schade te checken, zie ik een groepje belastingkantoorpersoneelsleden in de rookcorner staan met geschrokken gezichten. Een mevrouw gebaart dat ik het pleintje op moet en moet keren en zo weer uit de 'patio' rijden.
Ik verman me, zet een enorme smile op en volg haar advies op, om frontaal een te hoog stoepje af te rijden met m'n laagliggende bak. Inderdaad we komen vast te zitten met de onderkant van de auto (schraap, schraap) en vol gas zet ik 'm in z'n achteruit. Keurig rijd ik het schuine stukje stoep op om terug te rijden naar het parkeerterrein waar ik een plek creeer. Langs de dames van de rookclub, glip ik, de situatie weglachend, de verkeerde deur in en sta in de fitnessclub. Terug naar buiten, na 3 keer er langs gelopen te zijn, vind ik de schuifdeuren van de belastingdienst. Deze werken via het sluisprincipe, dus naast de semi-whiplash heb ik nu ook een pijnlijke neus..
Enfin, het klusje is wel gelukt maar vraag me niet ten koste van wat....hoe moeilijk willen ze het maken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten