Suikerhars

Goed nieuws voor elke vrouw of man die haar of zijn benen (of andere gedeeltes van het lichaam) harst.
Naast de gewone hars (van de naaldboom) gebruikt mijn schoonheidsspecialiste tegenwoordig ook suikerhars. Het verschil zit 'm in de techniek en de substantie. Gewone hars breng je aan, laat je drogen en trek je eraf met een speciaal doekje, tegen de haargroei in. Het is een kleverig goedje, dat aan je kleren, handdoek en benen blijft hangen en alleen met alcohol verwijderd kan worden. In de wasmachine gaan harsvlekken niet uit je handdoek.
Vanuit Noord-Afrika en het Midden-Oosten is de suikerhars komen overwaaien, een pasta gemaakt van suiker en citroen. Het is minder plakkerig, je hebt geen doekjes nodig, trekt het gewoon weer van je been af met de haargroei mee (lees: minder pijnlijk) en het lost op in water. Geen plakbenen na het harsen, alle vlekken was je er weer uit en mijn ervaring was zelfs dat mijn huid er beter uitzag na de sessie. Voor de doorgewinterde harser eindelijk licht aan de horizon. Ik kan het iedereen aanraden om een keer te proberen. Vraag het je schoonheidsspecialiste, het vergt trouwens wel een paar maanden om de techniek aan te leren heb ik mij laten vertellen.
Jongens, nog meer van deze trucs uit de oude doos graag!