Je hebt moeders en vaders die heel erg grappig en anekdotisch over hun kroost kunnen vertellen. Ik ben daar altijd erg jaloers op. Taalvoorvalletjes, aandoenlijke spraakgebrekken, pientere oneliners, grappige situaties; op de een of andere manier heb ik ze nooit paraat. Toen ik stopte met werken dacht ik: mooi, daar gaan we verandering in brengen. Ik kocht in de museumshop van het Gemeentemuseum twee verantwoorde kleine noteblocks met mondriaan-covers en nam mij voor om de woordgrapjes, taalvervorminkjes en hilarisch uitspraken van mijn dochters te noteren. Dit was oktober 2010.
Ik moet zeggen dat ik drie regels heb gevuld. Ik heb ze laatst weer erbij gepakt (september 2011). Bij Frederique stond: bolliewarmer (bodywarmer), peuterslijper (puntenslijper) en sneet (snee).
Bij Pien stond: pimama (pyama), boemboetsjes (moonboots) en elustiek (elastiek). Op zich redelijk grappig maar niet hilarisch en eromheen is verder geen anekdote te vertellen. Aaaaargh.
Hoeveel tijd moet je doorbrengen met je koters om hier een leuk verhaal over te kunnen vertellen????
Ach ja, het is allemaal parate kennis. Met kinderen heb je zoveel korte situaties op 1 dag dat ze elkaar weer overschrijven. Ik troost me maar met de gedachte ik ze tenminste wel heb meegemaakt, maar dat veel hiervan de overlevering gewoon niet heeft gehaald. Toch maar weer die video 8 wat vaker aan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten