Je hebt van die mensen die meteen als je ze ziet sympathiek overkomen. Dit kan zijn doordat je iets herkenbaars ziet of juist iets wat je bewondert als karaktereigenschap. En dat kan versterkt worden door aanvullende achtergrondinfo over die persoon.
Bettine Vriesekoop kwam op mijn netvlies na een interview heel lang geleden waarin ze sprak over haar jeugd als topsportster, het mentaal uitbuiten door haar coach, het loskomen daarvan en het overlijden van haar echtgenoot tijdens haar zwangerschap. Nou heb ik verder helemaal niks met tafeltennis, maar dat maakte een onuitwisbare indruk.
Als topsporter kun je niet je hele leven mee, dus na een periode van compleet gefocussed leven moet je weer mee kunnen draaien in de "gewone" maatschappij. Bettine Vriesekoop was een hele nieuwe weg ingeslagen als journaliste, nadat ze onder het mentale juk van haar coach uitkwam en een relatie kreeg met een sportverslaggever. In 1999, in verwachting van hun eerste zoon, overleed haar echtgenoot en stimulator.
In de jaren die hierop volgden heeft ze haar tweede carriere doorgezet, is met haar zoon naar China verhuisd en heeft daar als correspondent en alleenstaande moeder een bestaan opgebouwd. Wat een lef en doorzettingsvermogen.
Onlangs is haar boek 'Duizend dagen China' uitgekomen en dit boek gaat over haar leven en werk in China.
Hoe ze spreekt in het interview rechts over haar prestaties, fantastisch dat zelfvertrouwen en die zelfredzaamheid. Hier kunnen we nog wat van leren. Ik heb het boek zelf nog niet gelezen maar het staat hoog op de lijst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten