Sinds de komst van kinderen bekruipt mij op sommige momenten het gevoel of je in een droom terecht bent gekomen. Geen nachtmerrie, geen dagmerrie maar een soort korte flashback-achtige uittreding van het hier en nu. Met de blik op een surrealistisch tafereel wat zich voor je afspeelt. Noem het dissociatie, toe aan vakantie, moedwillig afstand doen van een bizarre wereld vol met kinderen..
Afgelopen woensdag was het weer zover. Mijn oudste dochter moest afzwemmen voor haar B diploma (een al niet te bevatte werkelijkheid) en daar zaten we weer in een feestsetting met camera in de aanslag en alle tijdelijke vrienden/collega's in de strijd op het bankje ernaast. Bij elkaar toch een project van zo'n twee jaar op de donderdagmiddag, zonder enig tastbaar resultaat voor begeleider/ouder. Achteraf gezien had een cursus spaans niet verkeerd geweest maar daar kom je weer te laat achter....
Maar goed. Kids in de aanslag, toen eerst een licht hysterisch geval werd afgevoerd door haar moeder. Bye bye B diploma, enorm mee zitten balen voor die moeder. Na een ronde zwemmen, kwam de licht dementerende oma van een afzwemstertje in actie. Ze liep op de kindjes af en begon dochterlief mee te trekken. Twee zweminstructeurs hielden haar tegen en het desbetreffende kind kon gelukkig door met afzwemmen...Vervolgens zwom een jongetje, Delano genaamd, zo uit fase dat hij alles nog een keer mocht doen voor de ogen van iedereen. Ondertusen bleef iedereen gezellig meejoelen en klappen voor elke kanjer die door het gat zwom..vergelijkbaar met de bejaardenbus naar torremolinos...
Toen iedereen, zelfs Delano (wat ook niet anders kon omdat er 50 man familie met tattoos klaar stond) klaar was en geslaagd verklaard, kregen we nog 15 minuten lang de repeater te horen: nora, just, faye, laura, oliver etc, handje, diploma, bandje, gefeliciteerd!!! Dochterlief presteert het om bij de naam frederik jansen naar voren te springen en het diploma uit de handen van de badmeester te rukken (gelukkig zat ie in een showtas anders geheid gescheurd..). Later schuift een jongetje naar voren bij naam dochterlief, en kiest eieren voor z'n geld.
Toen het ererondje aanbrak (alle kids met diploma vrolijk rondje zwembad), werd het dochterlief te veel. Keihard huilen omdat ze (zelf..) een verkeerd diploma had gepakt.. Uiteindelijk mama naar de zwemcommissie en gevraagd of iemand wist wie frederik jansen was en of er een diplomaruil mocht plaatsvinden....
Met het goede diploma richting Mc Donalds voor een happy meal, kids weer helemaal in t element en mams en paps met hun laatste puf een cheeseburger erin schuivend...en volledig braindead. Wel voldaan omdat project x weer in da pocket is!!
Waar zijn we nou helemaal in beland????!!!!! Wie maakt mij wakker in deze vreemde wereld van plastic sloffen, reptielklimaat en onvoorspelbare halve garen (zowel volwassenen als kinderen)?
