Twelve Apostles on The Great Ocean Road...

The Great Ocean Road is om stil van te worden. Het stuk tussen Port Fairy en Apollo Bay is het meest ruige met adembenemende rotspartijen. De kids hebben de 12 apostles ook gezien, de rest van de scenic lookouts in de auto gebleven, anders was het niet te doen. Alleen het rijden al is goddelijk, er wordt niets teveel over geschreven.

Nieuwe favoriet is de koala zoals je ziet!

Koala's zijn echt zooooo leuk!

Koala's zijn mega verlegen, slapen de hele dag om een tak van een eucalytusboom heen en zijn übercute. Op weg naar de vuurtoren (niet geplande trip), stuiten we op een vijftal auto's die in een bloedlinke bocht stilstonden. Daar moet iets aan de hand zijn dachten wij en nadat we uit auto waren gestapt, bleken er een stuk of zes koala's in de overhangende bomen te zien. Deze van de foto was het dichtstbij, de rest zat op ongeveer drie meter hoog op de tak. Zoo schattig!

Vuurtorenklim bij Cape Otway

Wat mij opvalt aan het reizen met kinderen is dat ze best prima kunnen wandelen en klimmen als ze het maar een leuke site vinden. Frederique was helemaal in haar nopjes met deze lighthouse klim, en heeft 'm twee keer gedaan. Terwijl een wandelingetje naar een museum oid totaal geen weerklank vindt. Een beetje meegaan met de flow dus, geen pijl op te trekken. Hier zijn we trouwens beland na een afslag gemist te hebben en ons plan aan te passen. Bleek top en bovendien een superlekker restaurantje met falafelwraps en 2 gezellige Nederlanders die 3 maanden door de pacific hadden gereist ontmoet.

Eerste kerstdag in Apollo Bay

Het perfecte kerstcadeau: een million dollar view...Op de top van de heuvels boven de baai, aan het eind van een onverharde weg ligt het Claerwen Retreat, ik kan dit oort echt iedereen aanbevelen.

Speelgoedmiddag in Port Fairy..

Vandaag is een beetje een off-day. De kinderen missen Nederland, zijn megadwars en wij hebben een zeurende hoofdpijn dus het enige plan waar iedereen voor te porren is, is het kopen van kerstcadeautjes in de hoofdstraat van Port Fairy (omgeving doet denken aan de Waddeneilanden).

Fre heeft haar oog laten vallen op een zuurstokroze kasteel van neplego en Pien op een popje met minibuggie. Ok, Santa vindt het dit keer allemaal fine dus inladen. Ook nog voor 5 euro een zak vol met kerstversieringen gescoord (met van die leuke zuurstokken en trompetjes) en off we go naar ons huissie. Vervolgens de hele middag kasteel in elkaar gezet (neplego mist de logica van echt Lego dus ikea-taferelen). Kos alle credit, fijne motoriek geoefend met van die kleine rotsteentjes, dank je schat!

's Avonds heerlijk geBBQ-ed met een scotch fillet en hamburgers, het vlees is hier echt heel erg lekker. Zelfs rond een uur of zes is de zon nog heel erg fel, ben blij dat we een dagje binnen zijn gebleven. Waren anders weggefikt. Belle en het Beest gekeken en kids naar bed.
Soms ben je gewoon heel erg blij met hulpmiddelen zoals dvd, iPad en plaatselijke speelgoedwinkel...of klinkt dat heel erg verwend?!

Frederique vertrouwt ons nog toe voor het slapen gaan dat ze nooit meer weg wil uit Australie..ja soms ben je een beetje dubbel bezig als ouder...

Over kangaroes gesproken

Naast kangaroes in het wildlife park en een aantal dode langs de weg gespot te hebben op Kangaroo Island, is dit waar we nu zitten echt kangaroe paradise. Toen we aankwamen bij deze Lodge in The Grampians liepen we om ons huisje heen en struikelden over een zevental grote jongens heen. Onze mond hing letterlijk open van verbazing.
Nu zit ik met mijn kopje thee in de ochtendzon op ons deck, 10 kangaroes te aanschouwen in het veldje voor onze lodge. Toch niet normaal!!! Ze liggen lekker gras te herkauwen in de zon en 2 van hen zijn een partijtje aan het worstelen op hun achterpoten. Wat ik nu voor het eerst zie is dat ze hun staart gebruiken als lift hefboom, want ze meppen ook een eindje weg met hun achterpoten terwijl ze op het puntje van hun staart leunen. Als ze zo rechtop bezig zijn, zijn ze even groot als een lang mens. Dit zijn nog eens flinke jongens, die we eerder zagen waren een formaatje kleiner. Heerlijk moment van de dag, meisjes nog in slaap en alles en iedereen bezig wakker te worden buiten....paradise on earth could not be any closer..

Meeting the kangaroos

Dag 10 van onze reis is aangebroken en we zijn aangekomen in The Grampians, een van de grootste national parks in Victoria, the garden state van Australie. En voor het eerst online, jeah, en dat in the middle of nowhere via pre-paid simkaart in de tablet pc. Wat een raar gevoel!
In vogelvlucht wat we hebben meegemaakt: 1. vliegreis heftig maar do-able (ultieme domme actie om frederique's knuffel achter te laten in het vliegtuig..), stop-over hongkong heel erg welkom. Meisjes hebben namelijk niet geslapen aan boord. 2. in Adelaide drie dagen kunnen relaxen in hotel aan het strand in Glenelg met verwarmd binnenzwembad en speeltuin wat echt wel nodig was aangezien de meisjes elke ochtend om 4 uur wakker werden. Ook naar het Cleland Wildlife park geweest en daar voor het eerst een kangaroe in het echt gezien (was echt heel ontroerend om de meisjes te zien kijken) en een koala ontmoet. 3. Met de ferry naar Kangaroo Island, echte ongerepte wildernis. Waanzinnig indrukwekkend. Het 1e stuk fauna wat we daar zagen was een dode kangaroe langs de weg... schijnt daar normaal te zijn aangezien er meer kangaroes dan mensen leven. Ons onderkomen was een eco-lodge met zonnepanelen en regenwater, echt een uur rijden van de bewoonde wereld. Na van de schrik bekomen te zijn, een top tijd gehad met storm windkracht tien, spijker in de voorband gereden (onverharde wegen a la marlborough country) en een goanna gezien (1 meter lange lizard). Avontuur en kids kunnen prima samengaan..just don't panic. Videocamera in the bush laten vallen en na 20 minuten zoeken onder 'n loopbrug (met risico een zwarte tijgerslang op z'n staart te trappen) thank god teruggevonden, ja je bent een hollander of niet!

Zonder te overdrijven, de australiers die we tot nu toe gezien hebben zijn echt megarelaxed, misschien omdat ze de ruimte hebben, niemand zit op elkaars lip!?
Iedereen ziet er uit of ze elk moment een sportieve prestatie gaan neerzetten, sneakers+korte broek of hot pants of trainingsbroek en t-shirt of capuchon trui. Heerlijk om elke dag in je trainingspak rond te struinen.

Hou het even hierbij voor vanavond, meisjes liggen in bed, na acht dagen eindelijk in het ritme wat lijkt op acht uur naar bed en zes uur op. Best heavy geweest qua slaaptijden maar het is het echt zo waard. Wat een land, je voelt gewoon de kracht van de natuur om je heen.
Echt onbetaalbaar! Net als boodschappen doen hier trouwens, je slaat gewoon steil achterover van de prijs van je boodschappennetje groceries. Niet aan denken..

Down under

Nog 1 nachtje slapen en dan begint het grote avontuur down under. Dikke doei naar de winterdepressie! Philippine kreeg gelukkig op het laatste moment toch zin nadat ze hoorde dat de kerstman ook het Zuiden aandoet..pfff. Wel nog steeds in tranen dat creche-vriendin Helena niet mee kan/mag/gaat.
De meisjes waren best gespannen en daarom zijn ze samen in 1 bed gaan slapen. Niet heel verstandig plan aangezien Pien Frederique een tand door de lip duwde met haar loodzware sprookjesboek (die uiteraard ook meegaat in de koffer zucht). Niet lang daarna gilde Frederique: Philippine bloedt ook, dus weer trapje op en ja, favoriete knuffel was verandert in griezelig lapje met bloedvlekken. Ze had een velletje aan haar lip erafgebeten. Ok, was nummero 10 draaien we ons hand niet meer voor om! Hopelijk vergeten we "lammetje" niet uit de droger te halen.
Ondertussen rook ik een penetrante geur uit de vers ingepakte toilettas: om een een of andere vage reden waren de earex oordruppels gaan lekken, dus tas ook weer schoongemaakt en heringedeeld.
Drie dikke duimen omhoog, we zijn op schema!

We gaan starten in Adelaide en vandaar via Kangaroo Island over de Great Ocean Road naar Melbourne, om te eindigen in Sydney. Hopelijk onderweg nog tijd om wat foto's en avonturen hier neer te zetten als het technisch haalbaar is. Buggy, gitaar en Adobe Indesign laten we toch bij nader inzien thuis dus geen schnabbels onderweg helaas!

Dit is trouwens geen uitnodiging om in te breken....we zijn al aan de beurt geweest vorige maand met onze yellow man die uit de tuin is gelift, en bedankt.

Muziektip: superleuke Engelse kinderliedjes van Justine Clarke op de cd "I like to sing". Liedjes die gaan over verkleden, vriendjes maken, gum tree family (kangaroe, koala, krokodil en cookaberra), verjaardag en nog meer van dat soort peuter/kleuter thema's.

Dag december in Nederland, tot volgend jaar!